فکر کن...
تا حالا عادت داشتیید اشیا بی مصرف رو انبار کنید؟
و فکر کنید یه روز- کی میدونه چه وقت- به دردتون بخوره؟
تا حالا شده که پولهاتون رو جمع بکنید و به خاطر اینکه فکر میکنید در آینده شاید بهش محتاج بشید، خرجش نکنید؟
تا حالا شده لباس هاتون، کفش هاتون، لوازم منزل و آشپزخونه تون و چیزهایی دیگه که حتی یک بار هم از اونها استفاده نکردین انبار کنید؟
درون خودت چی؟ تا حالا شده خاطرهی سرزنش ها، خشم،ها ترسها و چیزهای دیگه رو به خاطر بسپاری؟
دیگه نکن! تو داری بر خلاف مسیر کامیابی خودت حرکت میکنی!
باید جا باز کنی...
یه فضای خالی تا اجازه بدی چیزهای تازه وارد دنیات بشه.
باید خودتو از شرّ چیزهای بی مصرفی که در تو و زندگیت هستند خلاص کنی، تا کامیابی وارد زندگی تو بشه.
قدرت این تهی بودن در اینه که هر چی که ارزوش رو داشتی، جذب میکنه.
تا زمانی که در جسم و روحت احساسات بی فایده رو نگه داری، نمیتونی جای خالی برای موقعتهای تازه بوجود بیاری.
خوبیها باید در چرخش باشند...
کشو ها، قفسه ها، اتاق کار و گاراژ رو تمیز کن...
هر چیزی رو که دیگه لازم نداری بنداز دور...
میل به نگه داشتن چیزهای بی مصرف، زندگی رو پر پیچ و خم میکنه.
این اشیا نیستند که چرخ زندگی تو رو به حرکت در میارند...
به جای نگه داشتن...
وقتی انبار میکنیم، احتمال خواستن رو تصور میکنیم، احتمال تنگدستی رو...
فکر میکنیم فردا شاید لازم بشن و نتونیم دوباره اونها رو فراهم کنیم...
با این فکر تو دو پیغام به مغز و زندگیت میفرستی:
که به فردا اعتماد نداری...
و اینکه تو شایسته چیزهایی تازه و خوب نیستی...
به همین دلیل با انبار کردن چیزهای بی مصرف خودت رو سر پا نگه میداری.
برقص
چنان که گوئی کسی تو را نمیبیند
عشق بورز چنان که گوئی هرگز آزرده نشده ای
بخوان
چنان که گوئی کسی تو را نمی شنود
زندگی کن
چنان که گوئی بهشت روی زمین است
خودت را از قید هرچه رنگ و روشنائی باخته برهان
بذار نو به زندگیت وارد بشه
و خودت...
به همین دلیل بعد از خواندن این مطلب
نگهش ندار...
به دیگران بده...
امید که صلح و کامیابی برات به ارمغان بیاره.
No comments:
Post a Comment